W dniach od 17 do 20 marca 2009 r. Ojciec Święty uda się z wizytą apostolską do Kamerunu. Jest to dla nas okazja, aby zastanowić się nad początkami ewangelizacji w tym afrykańskim kraju, powierzonym niemieckim misjonarzom pallotyńskim, których Stolica Apostolska wysłała tam w 1890 r.
Dla lepszego zrozumienia tej apostolskiej i misyjnej działalności, przedstawiamy jej ogólną charakterystykę.
Mgr Heinrich Vieter |
25 października 1890 r. do Duala w Kamerunie przybywają dwaj pallotyńscy księża, Heinrich Vieter i George Walter oraz pięciu braci i jeden seminarzysta. 8 grudnia 1890 r. odprawiają mszę świętą w pierwszym domu w Marienbergu (Góra Maryi), który sami zbudowali, oddając Kamerun pod opiekę Matki Bożej, Królowej Apostołów. Dwa lata później, w 1892 r., przybyły również pierwsze niemieckie pallotynki.
W Boże Narodzenie 1891 r. otwarto pierwszą szkołę misyjną i pierwszych piętnastu uczniów przyjmuje sakrament chrztu.
W 1904r. prefektura apostolska w Kamerunie zostaje wyniesiona do godności wikariatu apostolskiego, a pierwszym wikariuszem apostolskim zostaje ks. Heinrich Vieter, który umrze i zostanie pochowany w Jaunde. Postać tego biskupa i pallotyńskiego misjonarza jest fundamentalna w historii ewangelizacji Kamerunu.
Dane statystyczne z końca 1913 r. informują o 16 placówkach misyjnych, którymi zajmowało się 34 księży, 37 braci i 31 sióstr zakonnych (wszyscy to pallotyni), 223 tubylczych katechistów i 28179 katolików. Jednym z tych misjonarzy był ks. Alojzy Majewski, który po powrocie z Afryki podjął działania w kierunku przeszczepienia charyzmatu pallotyńskiego na Ziemiach Polskich.
Urodził się 25 kwietnia 1869 r. w Brunswałdzie (niem. Braunswalde; obecnie Gościszewo) k. Sztumu, w diecezji warmińskiej. Uczęszczał do gimnazjum Collegium Marianum w Pelplinie. Za swoje przekonania patriotyczne nie został dopuszczony do zdawania matury. Zmuszony był ją złożyć w gimnazjum w Malborku. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w WSD w Braniewie. Założył tam kółko studentów polskich, pielęgnujących język i kulturę polską. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 marca 1894 r. we Fromborku z rąk bpa Andrzeja Thiela. Przez 8 lat był kapłanem diecezjalnym, pracując duszpastersko w Biskupcu Warmińskim (jako wikariusz), Sząbruku k. Gietrzwałdu (administrator parafii) oraz Świętej Lipce (wikariusz). W tym czasie poznał późniejszych pallotynów – Augustyna Zarazę i Wojciecha Turowskiego. Podczas pobytu u swoich krewnych w Niemczech poznał niedolę polskich emigrantów, dlatego obserwując działalność niemieckich pallotynów, zapragnął, aby przeszczepić Pobożne Stowarzyszenie Misyjne (oficjalna nazwa pallotynów do 1947 r.) na ziemie polskie.
Czytaj więcej: Ks. Alojzy MAJEWSKI (1869 – 1947), założyciel pallotynów na ziemiach polskich
Idee św. Wincentego Pallottiego przeszczepił na ziemie polskie ks. Alojzy Majewski, kapłan diecezji warmińskiej, wraz z ks. Alojzym Hubnerem.
Ks. Majewski wstąpił do „pallotynów" w roku 1901. Po paru latach pracy misyjnej w Kamerunie, przybył na teren rozdartej zaborami Polski. Po wielu próbach zgodę na osiedlenie się otrzymał od św. Józefa Bilczewskiego, wówczas metropolity lwowskiego. Pierwotnym zamiarem ks. Majewskiego było przygotowanie kadr do pracy wśród Polonii. Księża otrzymali dom w filii parafii Kochawina, we wsi Jajkowce, której część zamieszkała przez Polaków nosiła nazwę Antoniówki (ok. 90 km na płd.-wsch. od Lwowa). Kochawina była wtedy znanym w Polsce wschodniej sanktuarium maryjnym. (Łaskami słynący obraz Matki Bożej Kochawińskiej znajduje się obecnie u ojców Jezuitów w Gliwicach.)